- Holy Rust -

Description by Mist

Νίκος Καββαδίας, Γυναίκα Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία.rnΠαίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα.Αλλού σε λέγανε Γιουδήθ, εδώ Μαρία. Το φίδι σκίζεται στο βράχο με τη σμέρνα. Από παιδί βιαζόμουνα, μα τώρα πάω καλιά μου. Μια τσιμινιέρα με όρισε στον κόσμο και σφυρίζει. Το χέρι σου, που χάιδεψε τα λιγοστά μαλλιά μου,rnγια μια στιγμή αν με λύγισε, σήμερα δε με ορίζει.rnrnΤο μετζαρόλι ράγισε και το τεσσαροχάλι. Την τάβλα πάρε, τζόβεονο, να ξαναπάμε αρόδο.Ποιος σκύλας γιος μάς μούτζωσε κι έχουμε τέτοιο χάλι,που γέροι και μικρά παιδιά μάς πήραν στο κορόιδο;rnrnΒαμμένη. Να σε φέγγει κόκκινο φανάρι.rnΓιομάτη φύκια και ροδάνθη, αμφίβια Μοίρα.rnΚαβάλαγες ασέλωτο με δίχως χαλινάρι,rnπρώτη φορά, σε μια σπηλιά, στην Αλταμίρα.rnrnΣαλτάρει ο γλάρος το δελφίνι να στραβώσει. Τι με κοιτάς; Θα σου θυμίσω εγώ πού μ\' είδες. Στην άμμο πάνω σ\' είχα ανάστροφα ζαβώσειrnτη νύχτα που θεμέλιωναν τις Πυραμίδες.rnrnΤο τείχος περπατήσαμε μαζί με Σινικό.rnΚοντά σου ναύτες απ\' την Ουρ πρωτόσκαρο εβιδώναν.Ανάμεσα σε ολόγυμνα σπαθιά στο Γρανικόrnέχυνες λάδι στις βαθιές πληγές του Μακεδόνα.rnrnΠράσινο. Αφρός, θαλασσινό βαθύ και βυσσινί.rnΓυμνή. Μονάχα ένα χρυσό στη μέση σου ζωστήρι.rnΤα μάτια σου τα χώριζαν εφτά Ισημερινοίrnμες στου Giorgione το αργαστήρι.rnrnΠέτρα θα τού \'ριξα και δεν με θέλει το ποτάμι.rnΤι σού \'φταιξα και με ξυπνάς προτού να φέξει.rnΣτερνή νυχτιά του λιμανιού δεν πάει χαράμι.rnΑμαρτωλός που δε χαρεί και που δε φταίξει.rnrnΒαμμένη. Να σε φέγγει φως αρρωστημένο.rnΔιψάς χρυσάφι. Πάρε, ψάξε, μέτρα.rnΕδώ κοντά σου, χρόνια ασάλευτος να μένωrnώς να μου γίνεις Μοίρα, Θάνατος και Πέτρα. Νίκος Καββαδίας - Ινδικός Ωκεανός 1951rnΑπό τη συλλογή Τραβέρσο (1975)